TA-C-coating in biomedische implantaten

TA-C-coating wordt gebruikt in biomedische implantaten om hun biocompatibiliteit, slijtvastheid, corrosieweerstand en osseo-integratie te verbeteren. TA-C-coatings worden ook gebruikt om wrijving en hechting te verminderen, wat kan helpen om het falen van implantaten te voorkomen en de resultaten van de patiënt te verbeteren.

Biocompatibiliteit: TA-C-coatings zijn biocompatibel, wat betekent dat ze niet schadelijk zijn voor het menselijk lichaam. Dit is belangrijk voor biomedische implantaten, omdat ze in staat moeten zijn om naast de weefsels van het lichaam te bestaan ​​zonder een bijwerkingen te veroorzaken. Van TA-C-coatings is aangetoond dat ze biocompatibel zijn met een verscheidenheid aan weefsels, waaronder bot, spier en bloed.
Draagweerstand: TA-C-coatings zijn erg hard en slijtvast, wat kan helpen om biomedische implantaten te beschermen tegen slijtage. Dit is vooral belangrijk voor implantaten die worden onderworpen aan veel wrijving, zoals gezamenlijke implantaten. TA-C-coatings kunnen de levensduur van biomedische implantaten tot 10 keer verlengen.
Corrosieweerstand: TA-C-coatings zijn ook corrosiebestendig, wat betekent dat ze niet vatbaar zijn voor aanvallen door chemicaliën in het lichaam. Dit is belangrijk voor biomedische implantaten die worden blootgesteld aan lichaamsvloeistoffen, zoals tandheelkundige implantaten. TA-C-coatings kunnen helpen om te voorkomen dat implantaten corroderen en falen.
Osseo -integratie: osseo -integratie is het proces waardoor een implantaat wordt geïntegreerd met het omringende botweefsel. Van TA-C-coatings is aangetoond dat ze osseo-integratie bevorderen, wat kan helpen om te voorkomen dat implantaten losmaken en falen.
Wrijvingsreductie: TA-C-coatings hebben een lage wrijvingscoëfficiënt, die kan helpen om wrijving tussen het implantaat en de omliggende weefsels te verminderen. Dit kan helpen om slijtage van implantaten te voorkomen en het comfort van de patiënt te verbeteren.
Adhesievermindering: TA-C-coatings kunnen ook helpen om de hechting tussen het implantaat en de omliggende weefsels te verminderen. Dit kan helpen om de vorming van littekenweefsel rond het implantaat te voorkomen, wat kan leiden tot falen van het implantaat.